το όνομα νικοτίνης προέρχεται από την επιστημονική ονομασία nicotiana tabacum, ένα φυτό καπνού και η επιστημονική ονομασία του καπνού είναι το όνομά του από ένα γαλλικό γενέθλιο τζιν nicot de villemain στην Πορτογαλία.

το 1560, οι σπόροι του καπνού εστάλησαν πίσω στο Παρίσι από τη Βραζιλία και προωθήθηκαν για ιατρικούς σκοπούς. το 1828, οι γερμανοί χημικοί κατέκτησαν και επανεξέδωσαν τη νικοτίνη από τον καπνό για πρώτη φορά. το 1843, ο Melsens πρότεινε τον χημικό τύπο νικοτίνης. Το 1893, ο Adolf Pinner ανακάλυψε τη δομή της νικοτίνης. το 1904, α. pictet και crepieux χρησιμοποίησαν επιτυχώς συνθετικές μεθόδους για να αποκτήσουν νικοτίνη.

παράγωγα σημεία γνώσης:

όταν η νικοτίνη εισέρχεται στο σώμα, περνά μέσα από την κυκλοφορία του αίματος και διέρχεται από το αιματοεγκεφαλικό φράγμα. μετά την εισπνοή, χρειάζονται κατά μέσο όρο 7 δευτερόλεπτα για να φτάσουν στον εγκέφαλο. ο χρόνος ημιζωής της νικοτίνης στο ανθρώπινο σώμα είναι περίπου 2 ώρες. η ποσότητα νικοτίνης που λαμβάνει το σώμα μέσω του καπνίσματος επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όπως η ποιότητα του καπνού, η εισπνοή και η χρήση του φίλτρου. το μάσημα, το στόμα, και ο εισπνεόμενος καπνός, κλπ., μέσω του χείλους-προς-κόμμι και εισπνοή κατευθείαν μέσω της μύτης, η νικοτίνη στο σώμα πιο αποτελεσματική. το ήπαρ είναι το όργανο που μεταβολίζει κυρίως τη νικοτίνη, το ένζυμο αποσύνθεσης είναι το κυτόχρωμα ρ450 (κυρίως το cyp2a6, το cyp2b6 μπορεί επίσης να δράσει στη νικοτίνη) και το μεταβολικό προϊόν είναι κοτινίνη.